از فرانکلین به هیورابرتز جولای 1765: «ما هنوز به هم عشق می ورزیم. موهای مان در کنار هم خاکستری شد. اما هنوز، حال و هوای قدیم در میان ما هست، پس بگذار تا در این پسین گاهان گذران زندگی نیز در کنار هم به سر بریم؛ زیرا همچنان که میان تمام ساعات یک روز، آنات غروب لذت بیشتری دارند، اکنون ما نیز که دیرزمانی در این جهان سر نخواهیم کرد، با به آخر رسیدن بزم عشق مان به هم، مجال کافی می یابیم تا هم را شب خوش گفته، بی صدا راهی خواب مرگ گردیم.»بنجامین فرانکلین (1790-1706) دولتمرد، دیپلمات، قانونگذار، مخترع فیزیک، نویسنده، طنزنویس و از جمله بزرگ ترین تلاشگران استقلال مهاجرنشین های امریکا در قرن هجدهم بوده است. مردی که چهره او روی اسکناس صددلاری خودنمایی می کند.

فرانکلین در 1706 در بوستون دیده بر جهان گشود و در 17 سالگی راهی فیلادلفیا شد و به مجلس پنسیلوانیا راه یافت. او سال های بسیاری را به عنوان سفیر مذاکرات در اروپا گذراند. درسال 1771 اولین بخش خاطرات زندگی خود را نوشت و بعدها به توصیه اکید دوستانش، دفتر خاطرات گرانبهای خود را ادامه داد. به جرات می توان گفت که به طور تقریبی از اواخر قرن هجدهم تا به امروز در سرتاسر جهان، بخصوص غرب، کتاب خاطرات او به عنوان سرگذشتی شیرین، آموزنده، خواندنی و پربار به طور مدام در تیراژی وسیع ترجمه، تجدید چاپ و خوانده شده است. این کتاب محبوب بسیاری از بزرگان جهان از جمله ادگار آلن پو، هرمان ملویل، کافکا، دی اچ لارنس و سیاستمداران معاصر همچون کوفی عنان فقید بوده است. همچنانکه به قطع برای ما و نسل های آینده نیز کتابی همیشه خوان و محبوب خواهد بود. شیوه روایت، بخش های داستانی یا حتی حقوقی کار فرانکلین بی شک هنوز از بسیاری روایت ها و داستان های کسالت بار امروز ماندنی تر و در حافظه ماندگارتر است. در نخستین ترجمه کامل و جامع فارسی امروز آن بخش های دلکشی از مقالات، مکاتبات و نامه های فرانکلین آمده است که خواندن آن را به تجربه ای بسیار پربار تبدیل می کند. از آنجا که پیگیری جدی ادبیات کلاسیک جهان به احیای آن و تکامل فرهنگی می انجامد باشد که خوانش گوهرهای ادبیات جهان یکسره در محاق عامی خوانی مصرف زده عصر ما معدوم نگردد.