زمانی که از حفاظت از حیات وحش حرف می زنیم، ذهن ها ناخودآگاه به سمت دانش هایی چون زیست شناسی، بوم شناسی و شاید «مدیریت» می رود. با کمک دانش زیست شناسی قادر خواهیم بود نیازها و عملکرد بدن جانوران را بشناسیم. وقتی آن را در میان دیگر گونه ها و در طبیعت بررسی کردیم، از «بوم شناسی» یا همان «اکولوژی» کمک می گیریم. بدین ترتیب می توانیم تا حدودی نحوه زیست یک گونه را در طبیعت مورد مطالعه قرار دهیم.

با کمک علم مدیریت و کمی چاشنی های حقوقی و اجرایی نیز می توان منطقه ای حفاظت شده را کنترل کرد و نه تنها از تنوع زیستی منطقه حفاظت کرد، بلکه جمعیت حیات وحش را نیز افزایش داد.