شهید اسفندیار قربانی، بیست و هشتم فروردین ماه 1338 در روستای رستم آباد چشم به جهان هستی گشود.

در سن شش ماهگی پدرش را از دست داد و سرپرستی او را عمویش به عهده گرفت. شهید قربانی از سنین کم، باتقوا و خداپرست بود. اسفندیار در همان کودکی به شغل شبانی مشغول شد و برای کسب معاش خود و مادرش کوشش می کرد. بزرگ تر که شد برای این که بتواند زندگی مستقلی داشته باشد، شغل شبانی را رها کرد و به شهرستان بوشهر هجرت نموده و به کارگری مشغول شد. مدت یک سال در بوشهر کار کرد و بار دیگر به خشت بازگشت. شهید از نعمت سواد بی بهره بود ولی با همین بی سوادی، دوستان را پند و اندرز می داد. او تقوا و نماز و روزه را از همه چیز مهم تر می دانست. روزه ماه مبارک رمضان را از جان و دل پذیرا بود و همیشه به استقبال کار های خیرمی رفت.

شهید قربانی در سال 1354 برای تامین مخارج زندگی به کویت رفت و مدت سه سال در کویت کار کرد و پس از آن، به وطن مراجعه نمود. در این مدت با مقدار پولی که به دست آورده بود توانست زمینی بخرد و در آن خانه ای بنا نماید و در این موقع بود که همسری انتخاب نمود. دیری نگذشت که از طرف پاسگاه ژاندارمری خشت به سربازی فراخوانده شد، شهیدقربانی در زمانی که کسی نبود خانه اش را اداره و سرپرستی کند با وجود داشتن سه فرزند، با کمال میل به خدمت سربازی رفت و دوران آموزشی را تحت ژاندارمری کازرون سپری نمود. حدود هجده ماه خدمت کرده بود که از طرف گروهان ژاندارمری کنارتخته به جبهه کردستان اعزام گردید. مدت دو ماه در کردستان مشغول خدمت بود. سپس برای مرخصی و دیدار با خانواده اش به خشت آمد و پس از 9 روز از مادر، همسر و دوستانش خداحافظی کرد و به محل خدمت خود بازگشت.

ماموریت امنیت جاده به عهده شهید بزرگوار گذاشته شده بود. اسفندیار قربانی در تاریخ چهاردهم فروردین ماه سال 1363شمسی به وسیله مزدوران از خدا بی خبر از ناحیه سر و صورت مورد اصابت تیر قرار گرفت و در سن 25سالگی، به جمع شهیدان کربلا پیوست.