می گویند حال و روز ورزنه از همه جای شرق خراب تر است. اما من تا به اینجا برسم، آنقدر مصیبت دیده ام که دیگر توانی برایم نمانده. همان ورودی شهر کافی است پی به عمق فاجعه ببری. جایی که هرازگاه کشاورزان، تراکتورهای شان را ردیف می کنند و جاده را می بندند. هنوز چند دست رختخواب جامانده و یکی دو تراکتور و کنده های نیم سوخته. روی تابلوهای ورودی بنر کشیده اند: «تا کی قرار است نان در خون ما بزنید و تناول کنید؟ ما حقابه داران شرق اصفهان برای گرفتن حقابه شرعی و قانونی خود تا آخرین قطره خون ایستاده ایم.» یکی از تابلوهای زیر بنر مردم ورزنه را دعوت می کند به پرداخت زکات و دومی به مسافران خوشامد می گوید: «به ورزنه دیار فرشتگان سفید پوش خوش آمدید.»