بتازگی کتاب «آوای مهر آئین» را مطالعه کرده ام که درحقیقت به بررسی زندگی، اندیشه وآثاراستاد پرویزمشکاتیان می پردازد. کتابی بسیارارزشمند بویژه برای اهالی موسیقی، هنرجویان موسیقی و کسانی که دست اندرکاران این بخش هستند این کتاب را پیشنهاد می کنم کتابی بسیارقابل اعتنا.«آوای مهرآیین» اشاره دارد به تمامی سالها فعالیت پرویز مشکاتیان درزمینه موسیقی درواقع ازکودکی و نوجوانی تا زمانی که ایشان به سرپرستی گروه عارف درآمدند دراین کتاب روایت شده است وهمچنین به فعالیت های او درگروه «چاووش» درکناراستادان محمدرضا لطفی وحسین علیزاده می پردازد وبخش دیگر این کتاب اشاره دارد به سال هایی که پرویز مشکاتیان درمرکز حفظ و اشاعه ودرکناراستادانی چون دکترداریوش صفوت ودکتربرومند همکاری داشت. دربخش بعدی آن به فعالیت های مشکاتیان دررادیو با همت و کوشش هوشنگ ابتهاج می پردازد و حتی کنسرت هایی که او در کنار خواننده های مطرح ایرانی برگزار کرده است. من از خواندن این کتاب بسیار لذت می برم و پیشنهاد می کنم مخاطبان این کتاب را تهیه کنند و بخوانند. بیژنی می گوید اخیرا آلبوم موسیقی جدیدی که تولیده شده باشد نشنیده ام اما آلبوم جدیدم که «نیلو نیلوفران» نام دارم بزودی منتشر می شود آهنگسازی این اثر برعهده علی اکبرپور و با تنظیم رضا فدایی و اشعاری از عبدالرضا رضایی نیا است که خوانندگی آن برعهده من بوده و 8 تصنیف برای موسیقی ایرانی گنجانده شده است.

شنیدنی ها فراوان است اما آنچه را که ارزش گوش کردن داشته باشد و پیشنهاد من در همین آخر هفته به خواننده های ایران، انگشت شمار! من آلبوم موسیقی «افشار» را به مخاطبان پیشنهاد می کنم؛ آلبومی است درمایه افشاری که متاسفانه امروزه این بخش از دستگاه شورکه به عنوان آوازافشاری مطرح است و ازمهمات موسیقی ردیف دستگاهی درموسیقی اینسترومنتال و موسیقی آوازی است، در بین جوانان مشکل پسند موسیقی جو کمتر شنیده می شود و حتی می توان دید که بسیاری از جوان ها به نوعی نسبت به آن بی اعتنایی هم دارند. بنابراین نباید بگذاریم موسیقی اصیل ایرانی به سمت تامپره (تعدیل) شدن برود.

دراین آلبوم جدای ازآهنگسازی درفرم های موسیقی ایرانی مثل ضربی، رنگ، چهارمضراب، آواز و پیش درآمد، بیشتر به جنبه بداهه پردازی و سونوریته موسیقی ملی ایرانی پرداخته شده است. امروزه ما بیشتر از هر زمان دیگری به این نیاز داریم (و این نیاز کاملا حس می شود) این است که آنسامبل موسیقی ایرانی با سازهای ملی ایران نواخته شود تا موسیقی کلاسیک ایران کمتر به فراموشی سپرده شود. آلبوم موسیقی بی کلام «افشار» از متعلقات دستگاه شور با ترکیب سازهای تار و بم تار، سنتور و تنبک با نوازندگی رضا مهدوی، مهسا عظیمی و آرش فرهنگ فر است که توسط موسسه راوی منتشر شده است.

اما می خواهم به علاقه مندهای جدی موسیقی یک کتاب را هم معرفی کنم.

کتاب سه جلدی «آشنایی با موسیقی دستگاهی ایران» نوشته دکتر فربد منش را پیشنهاد می کنم؛ کتابی در 1700 صفحه که از سوی سوره نشرمهر منتشر شده است.

این کتاب روش نوینی از بررسی تطبیقی بین روایت های گوناگون موسیقی دستگاهی ایران با اعداد و ارقام و نمونه های آماری و دقیق است که بسیار برای پژوهشگران موسیقی در جهان مفید خواهد بود.