در یادداشت قبلی از لزوم وجود مجوز و اینکه مجوز به خودی خود نمی تواند دست اندازی پیش پای کسب وکارها باشد، گفتیم و بیان شد آنچه مجوز را موجودی دل ناچسب می کند، شرایط و نحوه دریافت آن است؛ اما در پایان چند سوال مطرح کردیم. اینکه چرا در ایران داشتن یک مجوز، امتیازی درخور توجه محسوب می شود؟ و چرا وقتی اسم مجوز می آید، آنها که دنبال یک کسب وکار کوچک یا متوسط هستند، تب می کنند و آنها که قرار است کسب وکار بزرگ خود را توسعه دهند، ککشان هم نمی گزد؟ به این دو سوال باید این سوالات را نیز اضافه کرد تا در پاسخ به آنها آسیب های موجود در نظام مجوزدهی را بهتر بشناسیم. اینکه بر اساس اطلاعات نقشه ملی استعلامات