ناصری پور گفت: جرات نداشتم شاگرد استاد بهزاد شوم.من در دبیرستان فیروزکوهی و دبیرستان البرز درس خواندم. از آنجایی که علاقه مند به فعالیتهای هنری بودم یک بار با سماجت توانستم خودم را به استاد حسین بهزاد برسانم و نمونه کارهایم را به ایشان ارائه کنم. او در پاسخ به من گفت: «بیا تا چیزهایی به تو یاد دهم.»این مطلب را ناصری پور به خبرنگار تسنیم اعلام کرد. وی گفت: پس از گذشت چند ماه ایشان به من گفت: «من دیگر چیزی برای یاد دادن به تو ندارم؛ اما اجازه داری پشت دست من بنشینی و کارکردن مرا تماشا کنی» دیدن برای آموزش نقاشی مسئله بسیار مهمی است، چرا که آموزش نقاشی با گفتار امکان پذیر نیست. من به منزل استاد بهزاد می رفتم و نقاشی کردن ایشان را تماشا می کردم و استاد هم نکاتی را ضمن کار به من می گفت. این اعطای اجازه از طرف استاد بهزاد بزرگترین لطف ایشان به من بود. پس از گذشت این چند ماه استاد به من گفتند: «حالا به هنرستان کمال الملک برو و تذهیب، گل و مرغ و طراحی را نزد اساتید آنجا یاد بگیر.»