برخی متفکران بر آن بودند که قرن بیست و یکم یا معنوی خواهد بود یا وجود نخواهد داشت. حالا که به این قرن نگاه می کنیم، می بینیم نه تنها معنوی تر و بهتر از قرن بیستم نشده بلکه منحط تر و تباه تر از آن شده است. وقتی تلویزیون های دنیا و شبکه های مجازی گرسنگی، شکنجه، ترور و مرگ هزاران کودک بی گناه را در یمن و سوریه و افغانستان و عراق و ایران نشان می دهند، آیا قلب ها و وجدان های خفته مردم دنیا هیچ تاثر و انفعالی نمی پذیرد و اگر می پذیرد چرا هیچ نشانی از واکنش ها دیده نمی شود: چرا مردم دنیا علیه کودک کشی قیام نمی کنند؟! در جهان کنونی ما تکنولوژی با عقیده همراه و همنشین شده و بزرگ ترین مصایب را پدید آورده