در چندروز اخیر بحث وقوع فساد در چند حوزه شوراهای شهر نقل محافل بوده است. پیش تر نیز ارتکاب جرم و تخلف در شورای چند شهر رسانه ای شده بود. در خبرها خواندیم: «تعدادی از شهروندان بروجردی در اعتراض به عملکرد شورای این شهر، در شورا را تخته کردند». همچنین (بیستم شهریور) رسانه ها از قول سخنگوی وزارت کشور «انحلال هشت شورا و سلب عضویت 283 عضو شورای شهر در سراسر کشور» را تیتر زدند. وقت آن است که بزرگان قوم و دلسوزان امر، کلاه خود را قاضی کنند و علل وقوع این حجم نسبتا بالا از ناکارآمدی، تخلف و بدتر از همه فساد و بداخلاقی را ریشه یابی و علاج کنند. از دید نگارنده و بسیاری از ناظران مسائل اجتماعی، دلیل عمده این اتفاقات نامبارک به روند و رویه غلط انتخاب اعضای شوراها برمی گردد. شوربختانه باید گفت سال هاست حاکمیت مال و ثروت در وهله نخست و سپس قدرت نفوذ، ظاهر بزک کرده و دیگر اقدامات پوپولیستی و نقش آنها در مراحل مختلف رای آوری افراد، عرصه را بر شایسته سالاری و انتخاب اصلح به شدت تنگ کرده است. نگاهی به حجم بالای تبلیغات اغواکننده و عوام فریبانه در ایام انتخابات گواهی روشن بر این مدعاست. چه بسیار نخبگان دانشگاهی، متخصصان و برجستگان علمی، از جمله، مهندسان، معماران و شهرسازان کاردان و کارشناس در گردونه معیوب گزینش شوراها، مغلوب همین عناصر رای آور شده اند. درک این موضوع چندان سخت نیست که منتخبی که ده ها و بلکه صدها میلیون تومان برای انتخابات هزینه کرده، اولویت نخستش پس از رای آوری برگرداندن مبالغ هنگفت هزینه کرد خویش خواهد بود و از این بزرگوار نمی توان انتظار معجزه و خدمت گزاری فی سبیل الله داشت. این رویکرد غلط سال هاست بر بسیاری از شوراها (نه همه) حاکم است و می طلبد که سران دست اندرکار و قانون گذاران محترم، دلسوزانه برای تغییر این روند فسادخیز و نابودگر تدبیری عاجل بیندیشند.