دریغ از قطره ای آب انتقالی
پیش از سفر به یزد، بارها شنیده و خوانده بودم که در این استان با آب انتقالی زاینده رود، خیار و گوجه گلخانه ای می کارند و به روسیه صادر می کنند یا اینکه با آب زلال کوهرنگ، شمش فولاد و کاشی و سرامیک می سازند. اما حقیقت این است که آب انتقالی، حتی کفاف شرب 11 شهر استان را هم نمی دهد و هر شهر، مجبور است به طور میانگین نیمی از آب مورد نیاز خود را از چاه بکشد و با آب اصفهان مخلوط کند. فضای مجازی پر است از این قضاوت ها اما کدام عقل سلیم می پذیرد که در استان تشنه ای مثل یزد، با آب گوارای زاینده رود دوغاب کاشی و سرامیک هم بزنند و خیار و گوجه بکارند و به مردم که رسید، آب از چاه بکشند؟
شما میتوانید به یکی از روشهای زیر مشترک شوید:
همزمان با برقراری دوره اشتراک بسته دانلود 70 مطلب از مجلات عضو و دسترسی نامحدود به مطالب روزنامهها نیز برای شما فعال خواهد شد!
پرداخت از طریق درگاه بانکی معتبر با هریک از کارتهای بانکی ایرانی انجام خواهد شد.
پرداخت با کارتهای اعتباری بینالمللی از طریق PayPal نیز برای کاربران خارج از کشور امکانپذیر است.
- دسترسی به متن مقالات این پایگاه در قالب ارایه خدمات کتابخانه دیجیتال و با دریافت حق عضویت صورت میگیرد و مگیران بهایی برای هر مقاله تعیین نکرده و وجهی بابت آن دریافت نمیکند.
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.