از مادر نادیده اش تنها یک روسری آبی به یادگار مانده بود که در شیرخوارگاه مددکارها آن را لای قنداقه اش پیدا کرده اند و هنوز هرگاه دلتنگ مادر می شود با بوییدنش به آرامش می رسد.

مددکاری در پرورشگاه شهرداری برایش تعریف می کرد در شیرخوارگاه هر وقت گریه ات می گرفت این روسری آبی را به روی سینه ات می گذاشتیم و با بوییدنش آرام می گرفتی و به خواب می رفتی…

غلام هراسان نگاهی به ساعت کرد و آماده رفتن شد. تصمیم گرفته بود در آن نیمه شب وارد ساختمان شرکت تجاری برادر و شرکا شود و سری به اتاق حسابدار بزند تا شاید از این جوان کینه توز برای اثبات بیگناهی برادرش مدرک و نشانی به دست بیاورد.