فکر می کردم هوا سرد باشد. فقط سرد هم نه، بلکه سردتر از هرچه در زندگی ام تجربه کرده ام. تصاویری دیده بودم از کاشفانی که در برف و کولاک به دام افتاده بودند و ریششان از یخ پوشیده شده بود؛ اما وقتی آنجا ایستاده بودم و در آفتاب درخشان قطب جنوب، کوه های یخ آبی رنگ را تماشا می کردم و پنگوئن هایی که به آب می پریدند و بیرون می آمدند، از بودن در آن برهوت یخ زده بی نهایت راضی بودم. چیزی که درباره آن فکر نکرده بودم، تاریکی بود. من تقریبا نیم کیلومتر پایین تر از سطح دریای قطب جنوب رفتم.ژانویه امسال بود (دی 96) که با گروه پژوهشی صلح سبز (Greenpeace) در بخشی از کمپین ایجاد یک منطقه حفاظت شده عظیم در اقیانوس