تسلط اقتدار مردانه در فضای آموزش عالی کشور یک واقعیت انکارناپذیر است. برای اثبات این ادعا کافی است به ساختار وزارت علوم، دانشگاه آزاد و سایر بخش های آموزشی کشور به دقت نگاه کنیم. آنگاه به خوبی نشانه های این اقتدارگرایی را درک می کنیم. زنان شاغل در بخش های ستادی و آموزشی با وجود برخورداری از توانایی و تخصص های علمی برای ارتقا به سمت های بالای مدیریتی و آموزشی با موانع پر شماری روبه رو هستند. البته تعداد انگشت شماری از زنان به واسطه روابط خانوادگی با صاحبان قدرت، وابستگی های حزبی و روابط دوستانه موفق می شوند که به سطوح بالاتر ارتقا پیدا کنند اما در اینجا سخن از فضای عمومی حاکم بر نهادهای آموزشی