سرویس ورزشی- نمایش دو بازیکن خارجی تیم استقلال تهران یعنی «حاجی الگرو» نیجریه ای و «نوی مایر» آلمانی در بازی های اخیر این تیم به ویژه مقابل سایپا در جام حذفی که به شکست و حذف این تیم (یعنی استقلال) انجامید، به اندازه ای جالب و امیدوارکننده و تاثیرگذار بودکه «شفر» سرمربی آبی ها که قبلا گفته ایم و باز هم تاکید می کنیم، هرگز شفر پارسال نیست! در بازی با ماشین سازی اسم این دو بازیکن خارجی را جزو 18 نفر هم اعلام نکرد و…!

سرمربی استقلال اصلا به آنها زحمت سفر به تبریز را هم نداد…! البته شفر کاملا حق داشت. هر کسی دیگر هم جای او بود و می دید که «گرو» در دقیقه 40، چگونه آن توپ ارسالی از چپ درون 6 قدم حریف به راحتی با یک بغل پا به گل تبدیل می کرد، با ناشی گری هدر داد و به جای توپ، چمن های محوطه 6 قدم را لگد کرد! او را نه برای یک بازی بلکه برای تمام فصل و همیشه از لیست تیم کنار می گذاشت!

سوال و البته سوال تکراری این است که این بازیکنان مثلا خارجی را چه کسی به فوتبال ما قالب می کند؟! آیا تیمی مثل استقلال تیمی تازه تاسیس و نوپا است که به این راحتی کلاه سرش می رود و مشتی دلال منفعت جو، کلاه سرش می گذارند؟! آیا فقط باید در حرف و شعار دم از قدمت، بزرگی و شان و شوکت زد و در عمل باید آنقدر ناشیانه و ضعیف عمل کرد که این تیپ و نوع از مثلا بازیکنان خارجی را با قیمت های کلان به خوردمان دهند؟!

بزرگی به اسم و حرف و وصف نیست، به عملکرد و رفتار است. با رفتار و عملکرد خودتان فوتبال ایران و تیم های ریشه دار را کوچک و خراب نکنید، لطفا!

حرف ما هرگز این نیست که بازیکن خارجی «بد» است و یا با بازیکن خارجی مخالفیم، بلکه حرف مان این است که در این باره اول مراقب باشیم کلاه سرمان نرود و مشتی شیاد منفعت جو «شبه بازیکن» را به اسم «بازیکن» به خوردمان ندهند و بعد به ریش مان بخندند! و ثانیا از بازیکن خارجی آنجا و وقتی استفاده کنیم که نظیر و مثلش در فوتبال خودمان وجود نداشته باشد و ورود و جذب آن بازیکن خارجی به کیفیت و تیم ها و لیگ فوتبال ما، تاثیر مثبت داشته باشد و آن را بهبود بخشد.