نویسندگانی هستند که هیچ مرام و مسلکی به آنها روی خوش نشان نمی دهد. پل لپین، نویسنده آلمانی زبان چک، یکی از این نویسندگان است. نویسنده ای که در زمان حیاتش، هم مغضوب نازی هایی بود که کشورش را اشغال کرده بودند و هم مغضوب کمونیست ها. منتقدان چک نیز به آثار او روی خوش نشان ندادند و تنها اکسپرسیونیست ها بودند که او را تحسین کردند. اما بعد از مرگش در سال 1945 و پیدا شدن آثارش در میان زباله ها ناگهان به عنوان نویسنده ای مطرح به جهانیان شناسانده شد و ترجمه آثارش به زبان های مختلف باعث شد او را به عنوان نویسنده ای مهم و درخور اعتنا به جا بیاورند. «سفر سورین به تاریکی» رمانی است از این نویسنده که با ترجمه