(بدان ای سالک راه حق!) اصلا راحت طلبی انسان را از خدا غافل می کند، و این ربطی به کثرت مال ندارد. البته غالبا این طور است که اگر کسی تمول و تمکن داشته باشد، دچار راحت طلبی خواهد شد. و همین امر باعث می شود که غفلت از یاد خدا در او پدید آید. غفلت نیز منشا مفاسد بسیار می گردد، و دیگر بعد معنوی او رشد پیدا نمی کند. اینکه انسان در وادی راحت طلبی و التذاذات حیوانی بیش از مقدار احتیاج قرار بگیرد، هم از خدا غافل می شود و هم کم کم هدفش تغییر کرده و برخلاف عقل و شرع حرکت می کند. (1)