سید حسن طباطبایی زواره (ملقب به مدرس) سیاستمدار و عالم دینی، زاده 1249 شمسی و درگذشته دهم آذرماه 1316 را باید یکی از رجال مطرح و برآمده از دوران مشروطیت دانست و در چارچوب اقتضائات زمان و زمانه اش به بحث و بررسی اش نشست. او از یک طرف عالمی دینی است که وجاهت دینی بسیار جامعی دارد و از طرف دیگر، نقشی عمده در فضای فرهنگی، سیاسی آن دوران بحرانی ایفا می کند. این نقش از مجلس اول شورای ملی بسیار پررنگ است و رفته رفته تا مجلس ششم پر رنگ تر هم می شود. شاید بتوان او را شبیه مشی و منش سیاسی کسانی چون مشیرالدوله پیرنیا دانست که اقوال و احوال و نگرش های سیاسی مشابهی با هم داشتند. او از سال 1288 تا 1307 در سیاست ایران به عنوان یک عالم دینی و البته یک سیاستمدار نقشی پر رنگ ایفا کرد که به اختصار می توان به سه حضور مغتنم و مهم اشاره کرد.