چند سال پیش حضرت آقا به اهواز تشریف بردند. یکی از چیزهایی که ایشان علاقه مند بودند در اهواز صورت بگیرد، ملاقات با شعرای عرب اهواز بود. شعرای عرب همین که فهمیدند ایشان مایل هستند آنها را ببینند، از اطراف و اکناف به اهواز آمدند. جلسه ای تشکیل شد که اداره اش به عهده من بود. من اصلا نتوانستم جو و شرایط پراحساس جلسه را کنترل کنم، از بس این شعرای خوزستان برای ابراز احساسات هر یک قصیده ای خواندند. من دیدم اگر تمام این قصاید بخواهد خوانده بشود، سه روز طول می کشد و ما سه چهار ساعت بیشتر وقت نداریم. این شعرا با هم مسابقه می دادند. من فکر می کردم آقا از این بی نظمی ناراحت هستند ، ولی دیدم نه؛ خیلی خشنود بودند و از این همه احساسات واقعی به اسلام و انقلاب و اهل بیت لذت می بردند. من روز دوم وقتی که خدمتشان رفتم، گفتم آقا جلسه چطور بود؟ فرمودند: فوق العاده بود و زیاد تعریف کردند. البته ایشان نظرشان را نسبت به شعر خوزستان، خوبی ها و نقاط ضعف و قوتش هم بیان کردند.

یک جلسه ادبی دیگری خاطرم هست که در حاشیه کنفرانس یاری ملت فلسطین برگزار شد. در حاشیه دیدارهای رسمی، آقا خواستند شعرایی را که در این کنفرانس شرکت کرده بودند، ببینند. ایشان شش ساعت با این شعرا نشستند و اشعارشان را شنیدند؛ نظرات منتقدانه دادند و با اینها صحبت کردند. بعد از اینکه جلسه تمام شد، نشستند و با آنها شام خوردند. این جلسه ای تاریخی است که خیلی از ادبای لبنانی وقتی که به لبنان برگشتند، مقاله های شگفت انگیزی در رابطه با این پدیده نوشتند و گفتند که اصلا باورمان نمی شد رهبر انقلاب با آن همه مشغولیت ها و مسئولیت هاشان، شش ساعت فقط برای شنیدن شعر و فرهنگ عربی نشستند. نامه های زیادی هم در پی آن برای آقا رسید.

*دکتر آذرشب - استاد دانشگاه تهران - پایگاه اطلاع رسانی دفتر حفظ و نشر آثار حضرت آیت الله خامنه ای