آرشیو یکشنبه ۱۱ آذر ۱۳۹۷، شماره ۲۲۰۶۳
ادب و هنر
۷
شعر

برای کودکان جنگ یمن

آخرین پرنده- ماهی ام

گالیا توانگر

به آسمان می پاشد

پرنده پرنده

پرهای سرخ

تنها پناهگاه

آغوش دریاست

آخرین پرنده- ماهی ام

با بال هایم

شنا می کنم بر امواج

تا به آشیانه ای

ساخته نشده

باز گردم!

به خانه می آیم…

به خانه می آیم

تلویزیون کوچک ترین فرزند خانواده

می دود و

در گوشم خبرهایی از جنگ می دهد

بلندش می کنم

می گوید آل سعود

موشک هایش را چون قند

در چای پدر انداخته

دست به آنتن می برم

- چای عراقی

موهای وز وزی اش را می چرخانم

- بمباران یمن

می ترسم

می زنم شبکه کودک

تا تلویزیون برای خودش بازی کند