نظام آموزشی ایران همواره با چالش و مشکلات بسیاری مواجه بوده، از یک سو کپی برداری های نادرست و اجرای غلط آن در سال های اخیر بارها افراد زیادی را قربانی کرده و از سوی دیگر اجرای این سیستم های آموزشی همواره بر پایه یک ساختار تک بعدی صدور مفاهیم از یک طرف و پذیرش از طرف دیگر بوده است.

در ساختار نظام آموزشی ایران، دانش آموزان تنها نقشی پذیرنده و مطیع دارند و تنها مرجع صدور مفاهیم، معلمان به عنوان نمایندگان سیستم آموزشی هستند. این ساختار یک بعدی صدور از یک طرف و پذیرش از طرف دیگر فاقد هرگونه حق اعتراض و پرسش است و همواره دانش آموزان باید در حال جزوه برداری و خوانش باشند و هیچ نقش مهمی در امر