امام سجاد(ع) در حدیثی آثار زیانبار بی توجهی به انتقاد سازنده را این گونه می فرماید: چه بسا اشخاصی که از بس خوبی شان را گفتند و مدح شان نمودند، فریب خوردند و فاسد شدند و چه بسا افرادی که چون از عیب شان چشم پوشی شد (و مورد انتقاد قرار نگرفتند) مغرور شدند.(1)

امام موسی بن جعفر(ع) درباره برنامه ریزی زندگی مومنان و جایگاه انتقاد و انتقادپذیری می فرماید: «… و بخشی (از زمانت) را برای رفت وآمد با برادران دینی مورد اعتمادی که از عیب هایتان باخبرند و بی خدعه و نیرنگ آنها را به شما گوشزد می کنند، قرار بده»(2)

ملامحسن فیض کاشانی در شرح حدیث پیامبر اکرم(ص): «مومن آینه مومن است» می گوید: همان گونه که با ایستادن در برابر آینه به عیبهای آشکار صورت خود پی می بریم، برادر مومن ما نیز آینه ای است که عیبهای ما را نشان می دهد، عیبهایی که به تنهایی نمی توانیم آنها را ببینیم.(3)