برای یک فعال دانشجویی، بهترین سال های دوران جوانی پرشور، آرمان خواه و منتقد، با تجربه اعتراض، بیانیه، نشست، سرود یار دبستانی و بعضا درگیری های دانشجویی در فعالیت های دانشجویی سپری می شود و برای نگارنده نیز این اتفاق افتاده است. پس از آن تا امروز، هرگز از نظاره بر زندگی دانشجویی - به ویژه زندگانی خود- باز نایستاده ام اما به تعبیر رومن رولان «شگفت نه آن است که شاهد دگرگونی این زندگی هایم. غریب، اما، آنکه چشمانم این شاهدان چهل ساله نیز دگرگون شده اند». امروز که به بازخوانی خاطرات دانشجویی نشسته ام و شور آن دوران را مرور می کنم، در میان مجموعه احساسات و افکار آن مقطع زمانی که در نوع فعالیت های دانشجویی