شرق: «هزارویک حکایت دارد زندان لاکان رشت. هزارتا را باور کنند، این یکی را نمی کنند: یک شب در بند محکومین مرد باز شد، یک دختر را انداختند درونش». نخستین رمان کیهان خانجانی، «بند محکومین» با این جملات آغاز می شود. رمانی با زبان اقلیتی که در ادبیات داستانی ما کمتر صاحب صدا بوده اند. ابداع زبانی خاص که در بیشتر جلسات نقد و بررسی به آن اشاره شده است. در رمان تعریضی هم به هزارویک شب هست، هر تیپ در هزارویک شب مابازایی در بند محکومین دارد. زبان خاص، شخصیت های متفاوت، ساخت تمثیلی از مناسبات قدرت، داده های جامعه شناختی رمان و استفاده از امکانات فرمی ادبی ما هم چون نقالی و انتخاب مضمون و فضایی متفاوت برای روایت داستان در وضعیت مسلط داستان نویسی اخیر ازجمله نکاتی است که در نقدونظراتی که در پیش می آید به آن پرداخته شده است.