حالا که مناسبتی پیش آمده و اهل کتاب، مقام شامخ استادنا و مولانا موحد را گرامی می دارند، این کمترین نیز بر آن شده تا صفتی از صفات حمیده معظم له را باز بگوید. خدا کند که از عهده برآید. قبلش اما بگذارید حکایتی بگویم تا از خلالش برای شما و احیانا برای ممدوح خویش روشن کنم که در این مناسبات کجای کارم. روستایی ساده دلی به شهر آمد و کنجکاوانه دور و برش را نگاه کرد. صفی دید. پرسید چه خبر است؟ گفتند عالمی جلیل القدر و عارفی روشن ضمیر به شهر آمده، به دست بوسش می رویم و سوالات عقیدتی و ابهامات معرفتی مان را از محضرش می پرسیم. او هم ایستاد. کم پیدا می شود روستایی ای که صف ببیند و نایستد. آنها که داخل در