هانا آرنت پیش از برگزاری دادگاه آیشمن از سردبیر «نیویورکر» خواست تهیه ی گزارش از جریان دادگاه را به او بسپارد: «… این تعهدی بود که به گذشته ام داشتم». مقاله های آرنت در پنج شماره ی پیاپی در نیویورکر چاپ شدند و سپس در کتابی به نام «آیشمن در اورشلیم: گزارشی از ابتذال شر» (1963) گردآوری و منتشر شدند. گزارش آرنت از رویه ی دادگاه، توصیفش از آیشمن و نقش شوراهای یهودی در دوران جنگ باعث شد این کتاب بسیار بحث برانگیز شود. مدعای آرنت در این کتاب ابتذال شر است، اینکه آیشمن نه یک هیولا، بلکه فردی عادی بوده و تنفری عمیق از یهودی ها نداشته است. آرنت بر این باور است که او صرفا در «اندیشیدن» ناتوان بوده و هیچ