اتفاقاتی که در برخی سالن های محل برگزاری مسابقات والیبال رخ داده زنگ خطر را برای مسئولان به صدا درآورده تا قبل از بروز حادثه ای تلخ به فکر اصلاح امور باشند. رقابت های لیگ برتر والیبال در حالی با سیزده تیم در جریان است که این روزها حواشی بسیاری گریبانگیر آن شده است. شاید عدم استفاده از ویدئو چک، اساسی ترین نیاز حس شده در رقابت ها باشد اما نکته مهم تر، مغفول ماندن کارهای فرهنگی در والیبال و در کل، ورزش کشور است.بعد از افتخاراتی که والیبال در عرصه های بین المللی کسب کرد، سالن های ورزشی این رشته علاقه مندان بسیاری را به خود جذب کرد تا این رشته مانند فوتبال از سرمایه بزرگی به اسم تماشاگر بهره گیرد. سرمایه ای که اگر در مسیر درست هدایت نشود پتانسیل به قهقرا بردن والیبال را دارد.اگر فدراسیون و سازمان لیگ والیبال ورود جدی به این موضوعات نداشته باشند و با قاطعیت تصمیم گیری نکنند در واقع آینده لیگ را با خطر مواجه کرده و باید منتظر روی دادن اتفاقات تلخ تر در مسابقات باشیم. ورود تماشاگران در مسائل داوری و سر دادن شعارهایی که مناسب جو سالن هایی ورزشی نیست رفته رفته محیط را تنها برای گروه محدودی از تماشاگران فراهم خواهد کرد که برای تخلیه خود و سر دادن شعارهای ناشایست به سالن می روند. همچنین استفاده از ویدئو چک از الزامات رقابت ها است و باید از پیشرفت تکنولوژی در ورزش استفاده کنیم تا برخی از اشتباهات ناخواسته داوران باعث تبدیل شدن به معضلی بزرگ نشود.نکته مهم تر اینکه مسئولان رده بالای ورزش در بخش فرهنگی ورزشی ورود کنند. روح ورزش پاک است و خانواده ها، نوجوانان و جوانان خود را با تصوری آسوده از محیط های ورزشی راهی ورزشگاه ها می کنند. اگر این تصورات به هم بریزد والیبال، تماشاگران خود را که بزرگ ترین سرمایه های ورزشی هستند از دست خواهد داد. اگر امروز آتش زیر خاکستر را خاموش نکنیم در واقع آینده والیبال را نادیده انگاشته ایم.