تغییرات در عصر حاضر شتاب گرفته اند و ما شهروند دورانی هستیم که دانش و فناوری با سرعت بالا تغییر می کنند. بر این اساس دور از ذهن به نظر نمی رسد که تغییر تعریف سواد رسانه ای از جمله دگرگونی های دوران کنونی باشد و نهادهای مختلف با اضافه کردن دانش ها و مهارت های جدید، زیستن در هزاره سوم را آسان تر کنند.

سواد عاطفی، سواد ارتباطی، سواد مالی، سواد رایانه ای، سواد بهداشتی، سواد انتقادی، سواد تلفن همراه، سواد پژوهش، سواد فرهنگی، سواد آموزش و پرورش، سواد حقوقی، سواد بصری و… از جمله مهارت های مورد نیاز زندگی در عصر حاضر محسوب می شوند و در این میان رسانه ها بواسطه ادغام با فناوری و پیشرفت هایی که پشت سر گذاشته اند، مخاطبان خود را ملزم کرده اند با داشتن سواد اختصاصی بتوانند بهترین و مناسب ترین پیام ها را دریافت کنند.

سواد رسانه ای نخستین بار توسط یک صاحبنظر کانادایی به نام «هربرت مارشال مک لوهان» در سال 1965 میلادی مطرح شد و او اصطلاح «سواد رسانه ای» را هنگامی در جریان یک نظریه مهم به کار برد تا به کمک آن بتواند آینده را بهتر ترسیم کند و فضایی به نام «دهکده جهانی» را پیش روی انسان قرار دهد.

بعد از طرح اصطلاح سواد رسانه ای و اهمیت آن توسط مک لوهان، از دهه 1970 میلادی به بعد این موضوع مورد توجه کشورهای اروپایی و امریکای لاتین قرار گرفت و شرایط به گونه ای پیش رفت که هم اکنون در کشورهای اروپایی نظیر ایتالیا، اتریش، سوئیس و حتی برخی کشورهای آسیایی نظیر چین و هند سواد رسانه ای در مدارس آموزش داده می شود و دیگر کشورهای جهان از جمله امریکا، کانادا، ژاپن، آلمان، انگلستان، اسپانیا، آفریقای جنوبی و… سواد رسانه ای را یک واحد درسی در مقاطع مختلف تحصیلی می دانند و این مساله نشان می دهد که تعیین ساختار مبحث مذکور از سنین کودکی تا چه اندازه می تواند برای یک جامعه اهمیت داشته باشد.