انتشار این خبر که جمشید مشایخی، بازیگر توانا و کهنه کار تئاتر، سینما و تلویزیون ایران در فیلمی جلوی دوربین می رود، او را به چهره خبرساز روز گذشته در حوزه فرهنگ و هنر تبدیل کرد. این بازیگر نام آشنای 84 ساله که نامش با هنرهای نمایشی ایران گره خورده و مدتی است که به دلیل بیماری با هیچ پروژه ای وارد همکاری نشده، قرار است با کیوان علی محمدی در فیلم جدیدش همکاری کند. این فیلم سینمایی اثری است در ستایش بزرگان سینمای ایران و این ظاهرا شرط کافی بوده برای اینکه مشایخی پیشنهاد این فیلمساز را برای حضور جلوی دوربین او بپذیرد. جمشید مشایخی جدای از کارنامه پرو پیمان و نقش آفرینی های درخشانی که طی شش، هفت دهه کار هنری روی صحنه تئاتر، در قاب تلویزیون و بر پرده سینما داشته، یک ویژگی دیگر هم دارد و آن اینکه الهام بخش چند نسل از بازیگران پس از نسل خود است. بسیاری از بزرگانی که پس از نسل مشایخی هنرپیشگی را دنبال کردند و توانستند به بازیگران شاخصی در سینمای ایران تبدیل شوند، به صراحت گفته اند که جمشید مشایخی را از بدو فعالیت به عنوان الگوی ذهنی خود مد نظر داشته اند. حال اینکه این پیر سینمای ایران همواره با لحنی فروتنانه بازیگر شدنش را مرهون تاثیراتی می داند که از کسانی چون حمید سمندریان، علی حاتمی و علی نصیریان گرفته است. مشایخی در طول چند دهه ای که در رده ممتاز بازیگری این سرزمین حضور داشته در ده ها فیلم سینمایی، سریال تلویزیونی و تئاتر و تله تئاتر بازی کرده و تعدادی از درخشان ترین نقش آفرینی ها را در تاریخ هنرهای نمایشی این کشور رقم زده است. او از زمره بازیگرانی است که توانسته با ایفای نقش هایی به یادماندنی شخصیت هایی را در خاطره جمعی هنر این مرز و بوم بر جای بگذارد که گاهی فرسنگ ها از هم فاصله دارند. کافی است به حافظه خود از آنچه با نقش آفرینی مشایخی دیده ایم رجوع کنیم تا مثلا «شیخ کوفه» را در مجموعه امام علی میرباقری یا «کمال الملک» و «رضا تفنگچی» را در آثار حاتمی با همه تفاوت هایی که با هم دارند، به یاد بیاوریم. همین برای جاودانگی یک هنرپیشه در تاریخ هنر سرزمینش کافی است.