حاج محمد قبادی از آن دست جانبازانی بود که رفتنش به این زودی ها در مخیله مان نمی گنجید. او چنان با دوستان و اقران خود جوش خورده بود و چنان مردم دار و مشکل گشا بود که حضورش در کنار همه کسانی که حتی با کوچک ترین بهانه با او آشنا شده بودند، نزدیک و دلگشا بود. حتی الان هم که یک سال از رفتن و پروازش در مسیر کاروان شهدا گذشته است، انگار همین جا و در کنار ما حضور دارد و هنوز هم در کار رتق و فتق امور و مشکلات دوستان و همرزمان خود می باشد. او چون زندگی در جامعه دوستان و آشنایان بی شمارش جریان داشت و گویی همه با حضور او نفس می کشیدند و حالا هم که زندگی جریان دارد او باز هم هم نفس و همراه همه ماست.