روح الله حجازی از فیلمسازان جوان ایرانی است که تاکنون شش فیلم سینمایی و پنج فیلم تلویزیونی را در کارنامه خود دارد. مروری بر کارنامه اش بخوبی بیانگر علاقه او به تمرکز بر جنبه هایی از روابط و مناسبات اجتماعی و خانوادگی است که با وجود انکارناپذیریشان کمتر در زندگی روزمره به آن توجه می کنیم. این روزها «اتاق تاریک» به کارگردانی او روی پرده اکران است. فیلمی که بخشی از آن به موضوعی حساس یعنی تعرض جنسی به پسربچه ها می پردازد. او در گفت ‍وگو با ایلنا درباره این فیلم گفته است: مساله ای که در «اتاق تاریک» مطرح کردم به نوعی دغدغه شخصی خود من هم هست. اتفاقاتی که در سال های اخیر درباره تعرض به کودکان رخ داد، ذهنم را مشغول کرد و وادارم کرد تا فیلمنامه ای بنویسم.

او می گوید در بررسی هایی که برای نگارش این فیلمنامه انجام داده، متوجه شده است که بیشتر از غریبه ها خود پدران و مادران هستند که از روی نا آگاهی و به خاطر ضعف آموزش، کودکان خود را مورد ظلم قرار می دهند و به حقوق آنها تجاوز می کنند.

حجازی در بخش دیگری از این گفت وگو متذکر می شود: حتی برخی روانشناسان بعد از نمایش فیلم در جشنواره سلامت به من اعلام کردند که مسائلی همچون حادثه آتنا یک دهم ماجرای اصلی کودک آزاری است و آنچه که همه ما را فارغ از اینکه فرزندی داشته باشیم یا نه دربرمی گیرد آزارهایی است که به کودکان می رسانیم و خودمان از آنها خبر نداریم. مثلا کشیدن لپ کودکان یا نوازش آنها شاید از نظر ما ابراز محبت باشد اما واقعیت این است که از منظر روانشناسی و حتی حقوق کودک در جهان بسیاری از کارهایی که ما تحت عنوان محبت به کودکان انجام می دهیم و لمس هایی که صورت می گیرد، آزار کودک است. همچنین در پژوهش هایی که درباره فیلم داشتیم و مباحثی که بعد از نمایش فیلم مطرح شد به این نتیجه رسیدیم که بعضی آزارها که در علم روانشناسی با عنوان پدو فیلیا شناخته می شود، توسط زنان صورت می گیرد. یعنی کسی که کودک را آزار می دهد، حتما نباید مرد باشد و آزار نیز حتما نباید تجاوز باشد بلکه می تواند یک شوخی یا یک نگاه بد باشد.