اگرچه هنر، مصداق و معنی خود بودن و خودسازی است اما دولت ها به تبرک همجواری با حدیث قدسی هنر و بهره مندی از ظرفیت های آشکار و پنهانش، پیوسته در تدارک تعالی و توسعه اهداف اجتماعی خود هستند. شاخص توسعه هنر، شاخص اثبات حقوق شهروندی و تمکین به الگوهای انسانی است که اندیشه ورز، به سعادت جامعه می اندیشند. از این رو غالبا در بازشناسی مولفه های فرهنگی و تمایزات تمدنی، به احتسابات آماری گسترش هنر و اثرگذاری آن بر لایه های متنوع انسانی توجه می کنند. ایران اسلامی اکنون بلوغ مدیریت انقلابی و کمال ساختاری خود را پشت سر می گذارد، اما بازگویی پیشرفت های صنعتی و مدرنیته یگانه اولویت و فخر این دوره کمال نیست