مهم ترین موضوعی که نخبگان جامعه ایران، شاید امروز بر سر آن با یکدیگر هم‎نظر باشند، آن است که مبانی فکری، توان سازماندهی و قدرت اجرائی دستگاه بوروکراتیک به تنهایی نمی‎تواند از پس مسائل و مشکلات پیچیده دامن‎ این سرزمین برآید و کشور را از شرایط سخت و دشوار حال حاضر عبور دهد و به ثبات و توسعه برساند. در دولت و حاکمیت نیز گروه بزرگی را می‎توان یافت که حداقل در زبان، چنین اعتقادی را بیان می‎کنند و گروهی هرچند کوچک‎تر این اعتقاد را در عمل هم نشان می‎دهند. چنانکه معاون اول رئیس‎جمهور اخیرا انجام اقدامات مثبت و اجرای طرح های تاثیرگذار در زندگی مردم و روند توسعه کشور را منوط به «ضرورت استفاده همه‎جانبه