29 بهمن سال 1356 در تبریز تظاهراتی بزرگ رخ داد. انقلابیون تبریز به مناسبت چهلمین روز کشته شدگان ماجرای 19 دی قم، دست به تظاهرات زده و بیشتر نقاط شهر را تسخیر کردند تا اینکه تا ساعت 5 بعد از ظهر نیروهای دولتی کنترل شهر را به دست گرفتند. طبق گزارش ساواک، در این تظاهرات اعتراضی، 581 نفر دستگیر، 9 نفر کشته، 118 نفر زخمی، 3 دستگاه تانک، دو سینما، یک هتل، کاخ جوانان، حزب رستاخیز و تعدادی اتومبیل شخصی و دولتی به آتش کشیده شدند. چند روز بعد تعداد کشته شدگان تبریز به 13 نفر رسید.

در این اعتراض، برای نخستین بار پس از وقایع 15 خرداد 1342، ارتش برای کنترل وضعیت مستقیما وارد درگیری ها شد. همچنین، شعار «مرگ بر شاه» برای اولین بار در این قیام سر داده شد. چهل روز پس از این رویداد در 10 فروردین 1357، انقلابیون شهرهای اصفهان، شیراز، یزد، جهرم و اهواز نیز به مناسبت چهلمین روز کشته شدگان تبریز، دست به تجمع و اعتراض زدند که باعث کشته شدن عده ای دیگر در آن شهرها شد. این اعتراضات سراسری در نهایت منجر به توجه رسانه های خارجی به اعتراضات ایران شد.

از 28 بهمن 1319 سرشماری نفوس در ایران آغاز شد و نتایج آن دوازده روز بعد (دهم اسفند) در روزنامه ها انتشار یافت که نشان می داد جمعیت ایران در آن سال 18 میلیون و 339 هزار نفر بود. طبق این اطلاعیه، در شهر تهران 540 هزار نفر زندگی می کردند.

کروپ، صنعتگر جنجالی

فردریک کروپ، وارث صنایع کروپ 17 فوریه 1854 به دنیا آمد و تا 1902 عمر کرد. صنایع کروپ از آغاز متعلق به یک خانواده بود و از قرن 16 برای آلمان اسلحه ساخته است.

بیسمارک با کمک توپ های ساخت کروپ با سه جنگ محدود، آلمان را یکپارچه کرد. ویلهلم دوم به اتکای سلاح های ساخت کروپ وارد جنگ جهانی اول شد. پس از این جنگ صنایع کروپ را که همچنان متعلق به خانواده کروپ بود ملی کردند که هیتلر بار دیگر آن را به آن خانواده باز گردانید. شرکت کروپ کمک کرد که باردیگر آلمان مسلح شود و جنگ جهانی دوم را راه اندازد. پس از شکست آلمان در جنگ، رئیس کروپ در دادگاه عوامل جنگ(نورنبرگ) محاکمه و به 12 سال زندان محکوم شد. وی پس از تحمل مجازات، خط کارخانه را به فولادسازی و تولیدات فولاد تغییر داد و سپس آن را شرکت سهامی کرد که دولت وقت ایران مقدار زیادی از سهام آن را خریداری کرد.