حضور اعجاب انگیز و غرورآفرین مردم ایران در جشن چهلمین سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی و 22 بهمن نکات ارزشمند فراوانی داشت که در این فرصت کوتاه بنا دارم ضمن شکرگزاری به درگاه خداوند متعال و عرض ادب و احترام به روح بلند حضرت امام(ره) و شهدای سرافراز انقلاب اسلامی و تبریک به همه مردم به خاطر این حضور پرشور و اتحادآفرین به برخی از آنها اشاره ای مختصر داشته باشم. شاید نکته نخست که باید بر آن انگشت تاکید بگذاریم این است که تعبیر «همه آمدند» که در توصیف این حضور پرشور به کار رفته است، تعبیری به گزاف و اغراق آمیز نیست؛ چراکه به راستی، همه از جریان های گوناگون، سلایق مختلف سیاسی همچنین مردم خوب ایران عزیز از اقوام و مذاهب گوناگون گردهم آمده و در این جشن ملی حضور پیدا کردند. چنانچه مشاهدات شخصی بنده نیز که از خیابان آزادی تا میدان آزادی را راهپیمایی کردم، نشان از صحت این گفته درخصوص رنگارنگی و تنوع ترکیب جمعیت داشت. در میان این گوناگونی شرکت کنندگان به لحاظ مختلف اما نکته جالب توجه شاید همان حضور جوانان و نوجوانان، اعم از دختران و پسران فهیم این سرزمین بود که پایاپای میانسالان و کهنسالان به راهپیمایی 22 بهمن امسال آمدند و با شور و نشاطی شبیه به آنچه در دیگر جشن های ملی همچون مراسم عید نوروز از این نسل جوان سراغ داریم هر کدام به نحوی خوشحالی خود را بیان می کردند. چنا چه بعضی با برافراشتن پلاکاردها و دست نوشته ها و برخی با نمایش و اهتزار پرچم خوش رنگ ایران عزیز بر فراز دستان یا نقش بسته روی صورت ها و پیشانی هایشان، این حضور و حمایت ملی را اعلام کردند. در این میان اما حضور زنان، چه آنها که با حجاب کامل در راهپیمایی شرکت کردند و چه آنها که با دیگر گونه های حجاب اسلامی در این مراسم حضور یافتند بسیار حائز اهمیت بود و نشان دهنده آنکه دلبستگی به آرمان های انقلاب اسلامی و اهداف عالیه ای که حضرت امام(ره) مطرح کرده و مردم با ایستادگی پای آن آرمان ها از آن دفاع کردند، همچنان ادامه دارد. دلبستگی و تعلق خاطری عمیق که همچون رود زلال و خروشانی که در بستر جامعه جریان دارد، نسل به نسل منتقل می شود. جالب اینکه انبوه جوانانی که امروز را روز خود دانسته و آن را گرامی داشته و جشن گرفتند، کسانی هستند که نه تنها دوران مبارزه با رژیم پهلوی و پیروزی انقلاب را درک نکردند بلکه تجربه ای از سال های جنگ نیز نداشتند اما با این همه، پا به پای حاضران و ناظران آن دو مقطع حساس تاریخی در این جشن انقلاب حضور به هم رسانده و… دست در دست بزرگان، این پیروزی ملی را جشن گرفتند. علاوه بر اینها، نکته دیگری که درخصوص چهلمین سالگرد پیروزی انقلاب باید مورد توجه باشد، موقعیت شناسی مردم عزیز و هموطنان است. موقعیت شناسی دقیقی که در مجموعه گزارش هایی که در رسانه های مختلف منتشر شد نیز بازتاب داشت و چنانچه دیدیم، مردم با حضوری پررنگ در صفوفی متراکم نشان دادند که شرایط حساس کشور در مقطع فعلی را خوب می فهمند. این درحالی است که تجربه شخصی بنده که در ادوار پیشین به استثنای سال هایی که به عنوان سخنران در برخی شهرستان ها حضور داشتم، نوعا در تهران حاضر بودم، نشان از این دارد که جمعیت شرکت کنندگان در راهپیمایی 22 بهمن امسال نسبت به سال های قبل متراکم تر بود و به تعبیری، مردم حضور خود در این راهپیمایی را ضروری تر از ادوار پیشین تشخیص دادند. در تبیین این موقعیت شناسی باید به چند نکته توجه داشته باشیم و نکته نخست اینکه، مردم با توجه به شرایط خاص امروز کشور و تهدیداتی که از سوی امریکا، اسراییل و سران ارتجاع در منطقه صورت می گیرد و سعی می شود با انواع و اقسام فشار روانی و عملی مشکلاتی دوچندان بر گرده کشور و ملت تحمیل کنند نسبت به اهمیت حضورشان آگاه بودند و درحالی که به نظر می رسد این فشارهای خارجی تاحدودی موفق بوده، مردم با این درک دقیق از اهمیت حضورشان در راهپیمایی، پاسخی کوبنده به تمامی امیدهای واهی دشمنان دادند. در این راستا اما نکته مهم دیگری که در متن این موقعیت شناسی قابل بحث است، دشمن شناسی دقیق مردم است. مردمی که تقریبا بیش از یک سال گذشته را تحت فشارها و زیر بمباران شبانه روزی رسانه ها و فضای مجازی سپری کردند به خوبی درک کردند که دشمنان خارجی سعی دارند با اتکا به انواع و اقسام دسیسه ها آنها را نسبت به ارزش های انقلاب مردد و ناامید کنند. مردمی که به طرزی مثال زدنی می دانند دشمنان چگونه امیدشان را نشانه رفته و این ورد یاس و ناامیدی را آنقدر تکرار می کنند تا مگر به اهداف شان برسند و درحالی که تکرار مکرر این تبلیغات منفی حتی باور خود واعظان این تبلیغات سوء را تحت تاثیر قرار داده و کار به آنجا رسیده که آنها حتی خودشان هم وعده دروغین حضور در کشور تا پیش از راهپیمایی 22 بهمن را باور کردند، مردم اما با آگاهی نشان دادند که فریب این تبلیغات را نمی خورند. نکته دیگر اینکه مردم حساب کمبودهای اقتصادی و معیشتی، چه مشکلات ناشی از بی تدبیری ها و ناکارآمدی ساختارها و چه مشکلات ناشی از فشارهای خارجی را از تبلیغات سوء دشمنان جدا می کنند. مردمی که اگرچه برخی کمبودها، جفاها، بداخلاقی ها و بی عدالتی ها در زمینه های مختلف را می بینند به این مشکلات به عنوان نارسایی هایی درون خانواده و خانه ایران نظر دارند اما تاکید دارند، حساب این حرف ها با اصل انقلاب جداست. در واقع مردم با این حضور به موقع و پرشور، همزمان پیامی روشن نیز به مسوولان کشور فرستادند که باید بیش از این به مشکلات مردم توجه کرده و قدر مردم را بدانند و مسوولان ابدا نباید مغرور شده و فکر کنند مردم گلایه ای ندارند. ترقی و توسعه آرمان های اولیه انقلاب که همانا «استقلال، آزادی و جمهوری اسلامی» باشد بدون خواست همه ملت محقق نمی شود. مسوولان امروز باید خود را در فضای سال 57 و روزهای پس از پیروزی انقلاب احساس کنند و با همان تواضع و فداکاری وارد عمل شوند؛ چراکه این انسجام و فداکاری مردم جز با بازگشت به فضای اخلاص و تلاش های روزها و ماه های نخست انقلاب میسر نخواهد شد. علاوه بر اینها، نکته دیگر در راهپیمایی امسال، همین فضای برادرانه و محبت آمیزی بود که به مراتب بهتر از سال های قبل بود؛ چراکه در گذشته شاهد بودیم برخی فضای 22 بهمن را به فرصتی برای اهانت به این جناح و آن جناح و این شخصیت و آن شخصیت تبدیل می کردند و شخصا در گذشته نیز بارها شاهد این وضعیت بودم که چگونه برخی بزرگانی همچون آیت الله هاشمی یا سیدمحمد خاتمی مورد اهانت قرار می گرفتند اما امروز به دلیل موقعیت شناسی مردم و درک پیام این راهپیمایی 22 بهمن دیگر شاهد این صحنه های ناخوشایند نبودیم. چنا چه رهبری نیز تاکید کرده بودند که این مراسم نباید محل نزاع و اختلاف و تعرض به یکدیگر باشد. رهنمونی که کاملا مورد توجه ملت قرار گرفت و نه در پلاکاردها و نه در شعارها شاهد بداخلاقی نبودیم. در پایان باید اشاره ای به سخنرانی هوشمندانه رییس جمهوری نیز داشته باشیم. آقای روحانی در قسمت نخست سخنان خود به وضعیت سیاسی نابه هنجار کشور در 200 ساله اخیر پرداخت و با ذکر مثال هایی دقیق، اوضاع کشور در این سال ها را تبیین کرد و گفت که چگونه در آخرین مورد بخش مهمی از خاک ما در قسمت های جنوبی در سال 1350 از کشور جدا شد اما در این 40 ساله هرگز وجبی عقب نرفتیم و مردم با مقاومت دلاورانه 8 ساله اجازه ندادند که وجبی از خاک این کشور جدا شود. رییس جمهوری همچنین در بخش دوم این سخنرانی، آماری امیدبخش از پیشرفت کشور در این سال ها ارائه کرد که طبیعتا این آمار مشعشع نباید منجر به غرور ما شود؛ بلکه باید با اراده ای قوی تر و مستحکم تر به سوی آینده ایرانی سربلند حرکت کنیم و نقاط ضعف و قصورهایی که در 40 سال گذشته داشتیم را جبران کنیم. امروز باید بدانیم که هیچ نقطه ضعفی قابل توجیه نیست و همگان باید نسبت به رفع معضلات کشور اقدام کنند تا ان شاءالله از امروز که آغازین روز پنجمین دهه انقلاب است هر روز بیش از پیش در راستای اعتلای این مرز و بوم تلاش کنیم.