دادستان محترم کل کشور اظهار داشته است: «طبق دستور رییس قوه بخشنامه کرده ام که به هیچ وجه اجازه داده نشود مراکز تولیدی و کارخانه ای به خاطر معوقات بانکی و مشکلات مالی تعطیل شوند.» بدیهی است که هر شهروند ایرانی علاقه دارد نه تنها هیچ کارخانه ای تعطیل نشود و افرادی به لشکر بیکاران اضافه نشود، بلکه همه چشم انتظارند که هر روز یک کارخانه جدید با تولیدات جدید و اشتغال بیشتر پا به عرصه صنعت بگذارد. ولی آنچه موضوع این یادداشت است دفاع از هدف این دستور نیست، هرچند نمی دانیم براساس کدام ماده قانونی چنین اختیاراتی به دستگاه قضایی داده شده است؟ و از همه مهم تر نمی دانیم که چگونه چنین کاری امکان پذیر است؟