سال 1375 است. نمایش «بینوایان» در کشتارگاه دیروز تهران و در فرهنگسرای بهمن امروز با حضور بازیگران نامدار و خاطره ساز روی صحنه است. سالن نمایش لبالب از تماشاگری است که بلیت خریده و به جنوبی ترین نقطه شهر تهران آمده تا «بینوایان» را به تماشا بنشیند. چند شب پیش تر که خود به تماشای نمایش نشسته بودم هم وضعیت همین گونه بود. حالا اما به عنوان خبرنگار رفته ام تا با خالق «بینوایان» گفت وگو کنم. زمان نمایش طولانی است، ناچارم ساعاتی را در پشت صحنه بگذرانم. با دیدن پشت صحنه دچار شگفتی می شوم. همه چیز مرتب و منظم است. یک فضای فلت به گونه ای طراحی شده که هر بازیگری