هرلحظه آهنگ رشد سالمندی در ایران شتاب می گیرد و پیش بینی ها حکایت از آن دارد که سالمندان کشور تا سال 1430به بیش از 30 درصد می رسند. بی تردید این اتفاق معادلات را برای برنامه ریزان و سیاست گذاران تغییر خواهد داد. اما در این میان موضوع سوء رفتار با سالمندان در جامعه جهانی به ویژه جامعه ما به عنوان پدیده ای نوظهور و ناشناخته کمتر مورد تحلیل و بررسی قرار گرفته است. حال آنکه مهمترین خطری که فرد سالمند را تهدید می کند در انزوا قرار گرفتن او، طرد شدگی و خشونت های کلامی و فیزیکی اطرافیان است. بارها شنیده ایم که «24 میلیون از جمعیت 80 میلیونی ایران تا 3 دهه آینده سالمند خواهند شد.» بنابراین چه بخواهیم