یکی از معضلات ما این است که بانک ها به شرکت های کاغذی وام می دهند. حسین هدایتی در اولین جلسه دادگاهش گفت که همه بانک ها به من وام می دادند و من پیش هر رییس بانکی که رفتم بدون وثیقه به من وام داد. این گناه آقای هدایتی نیست؛ گناه بانک مرکزی و سیستم نظارتی بر بانک های کشور است. دیگر بانک ها چه وضعیتی دارند؟ دست روی هر بانکی بگذاریم، همین روش را دارد. نظارت بر بانک ها آنقدر بی قاعده است که منجر به بروز چنین وضعی می شود. این افراد شرکت های کاغذی ثبت می کردند، پول از بانک ها می گرفتند یا پول ها را از کشور خارج می کردند یا سرمایه شان را به نام افراد دیگری می زدند. در گزارش دادستانی آمده که آقای هدایتی شرکتی به نام کارتن خواب ها ثبت کرده بود. اگر تحقیق و تفحصی از بانک ها صورت بگیرد و معوقات بانکی بررسی شود، می توان به راحتی فهمید که چه کسانی این رویه را پیش گرفته اند. 80 درصد معوقات بانکی نزد 8-7 نفر است که بعضا اسامی آنها هم اعلام شده است. ما نباید دنبال این باشیم که آقای هدایتی 6 هزار و 500 میلیارد تومان پول از بانک ها گرفته اما حتی یک سیم کارت هم به نامش نیست! بلکه ما باید از این ماجرا درس بگیریم. بانک سرمایه به نوعی صندوق پس انداز فرهنگیان بود؛ بانک های دیگری که اسما و رسما خصوصی هستند همه با این روش به کارشان ادامه می دهند. تمام آنها به افرادی پول داده اند که مورد لطف و محبت اعضای هیات مدیره بوده اند اغلب سندی نداده اند. بسیاری از آنها وثایق قابل قبولی هم ندارند؛ نهایتا مثل آقای هدایتی در ازای دریافت وام چک داده اند که خب با چک هم نمی توان کاری کرد. مفاسد اقتصادی در سیستم بانکی ما قابل مشاهده است. کاش محاکمه آقای هدایتی تجربه ای بشود برای جلوگیری از ضررهای سخت و زیاد و پردامنه ای که احتمالا بعدا گریبان مان را خواهند گرفت. بیاییم تمام بانک های خصوصی را به ترتیب حروف الفبا مورد تحقیق و تفحص جدی قرار دهیم آنگاه ببینیم آیا در هر بانکی یک حسین هدایتی نوعی لانه نکرده و پول ها در اختیارش قرار نگرفته است؟

در مورد هنرمندان و ورزشکارانی که آقای هدایتی به آنها پولی پرداخت کرده است به شکل قانونی می توان آنها را موظف به بازپرداخت پول کرد. این پول ها نزد حسین هدایتی امانت بوده است. پول که مال ایشان نبوده که بخشیده شود؛ پول متعلق به بانک و مردم است. البته نمی توانیم افرادی را که از هدایتی پول گرفته اند در دادگاه کیفری محاکمه کنیم چرا که این افراد جرمی مرتکب نشده اند. این افراد البته که نمی دانستند این پول برای آقای هدایتی نیست. او با بسیاری از مسوولان و هنرمندان و ورزشکاران عکس گرفته و با آنها رابطه داشته است. مردم هم که علم غیب ندارند ایضا ابزاری برای تشخیص اینکه این پول برای او بوده یا نه، ندارند. اما حالا که مشخص شده است که این پول ها برای آقای هدایتی نبوده، این پول ها باید برگردانده شوند. اگر پول در ازای عملی انجام شده باشد، البته نیازی به بازگرداندن آن نیست اما اگر این پول صرفا به عنوان بذل و بخشش و برای خود مطرح کردن آقای هدایتی پرداخت شده باید برگردانده شود. باز هم تکرار می کنم که این افراد جرمی مرتکب نشده اند و نمی توان آنها تحت تعقیب کیفری قرار داد اما به لحاظ حقوقی باید پول های مردم برگردانده شود. زیرا این پول ها پول مردم است.