عدم مخالفت آمریکا با ملی شدن نفت در ایران

26 اسفند ماه 1329 دین آچسن، وزیر امورخارجه آمریکا، در تلگرافی به سفیر آن کشور در تهران، از عدم مخالفت آمریکا با ملی کردن نفت در ایران به منظور جلوگیری از افتادن این کشور به دامان شوروی خبر داد.

دین آچسن که در جریان دیدار مصدق از آمریکا با وی گفت وگو کرده بود در خاطرات خود نوشته است: «دکتر مصدق درحالی که سرش را بر بازوی پسرش دکتر غلامحسین که با او به آمریکا آمده بود تکیه داده بود به آهستگی قدم برمی داشت، ولی به محض اینکه متوجه شد ما برای استقبال از او رفته بودیم سر از بازوی پسر برداشت و مانند یک جوان با گام های استوار به سوی ما آمد و در اینجا بود که فهمیدم ما با چگونه سیاستمداری روبه رو هستیم و سبب غش کردن های او را درک کردم. او معمولا هنگامی خود را به غش کردن می زد که مسیر مذاکرات در جهت زیان ایران قرار می گرفت و از آن پس آن را دیپلماسی گریه و غش نام نهاده بودم به همان گونه که رقص سرگرد سالم از گروه «افسران آزاد مصر» برای مردم سودان به منظور جلب نظر آنان به اتحاد با مصر را دیپلماسی رقص خوانده بودم.» دین آچسن نوشته است: «ترومن و من در مذاکره با مصدق قانع شدیم که نباید زیاد تسلیم نظر انگلستان در قبال مساله نفت ایران از جمله موافقت با تعرض نظامی انگلستان به منظور تصرف آبادان شویم. دکتر مصدق در مذاکرات، درجایی که احساس می کرد ممکن است به زیان ایران تمام شود چهره درهم می کشید و لجوجانه حاضر به گذشت نمی شد و من در چهره او که در لحظات دیگر متبسم بود «ناسیونالیسم ایرانی» را که در تاریخ باستان خوانده بودم به وضوح مشاهده می کردم.»

جیکوب شیک، مخترع ریش تراش برقی

جیکوب شیک (16 سپتامبر 1877 -3 جولای 1937) مخترع و صنعتگر آمریکایی 15 مارس 1932 ماشین ریش تراش برقی را اختراع کرد.

شیک در 21 سالگی به پیاده نظام ارتش پیوست و در سال 1910 از ارتش بازنشسته شد. در پی وقوع جنگ جهانی اول در سال 1916 در سمت کاپیتانی مجددا به ارتش پیوست. او از سال 1925 با راه اندازی یک شرکت به صنعت تولید ریش تراش روی آورد.

کاشف جزیره تاسمانی

آبل تاسمانی، دریانورد هلندی و مامور کمپانی هند شرقی هلند (اندونزی) که به دستور مدیر این کمپانی مامور یافتن راهی از جنوب اقیانوس آرام به جنوب شیلی و ورود به اقیانوس اطلس و رسیدن به اروپا شده بود، در اواسط مارس 1642 به جزایری رسید که آنها را به نام ایالت نیوزیلند هلند «نیوزیلند» نامید. او کاشف جزیره تاسمانی، نیوزیلند، تونگا و جزایر فیجی است.

تاسمانی قسمتی از جزیره تاسمانی را که این جزیره را از قاره مجاور یعنی قاره اقیانوسیه جدا می کرد تنگه باس نامگذاری کرد. به تدریج افرادی که در این جزیره ساکن شدند به 262 نفر رسیدند که 70 درصد آنها را زندانیان تشکیل می دادند. به همین خاطر در طی زمان تاسمانی به مکانی برای انتقال محکومان بدل شد. زندانیانی که به این جزیره منتقل می شدند هیچ راه نجات یا فراری نداشتند و تنها مرگ می توانست برای آنها نجات بخش باشد.تا سال 1865 بالغ بر 60 هزار زندانی به این جزیره انتقال داده شده بودند و بعد از آن انتقال زندانیان به این جزیره ممنوع شد. جزیره تاسمانی دارای پوشش گیاهی و جانوری منحصربه فردی در جهان است که هم اکنون در بخش طبیعت حفاظت شده جهان قرار دارد. جزیره تاسمانی بخشی از استرالیا است که در جنوب شرقی این سرزمین واقع شده است و خود به تنهایی یکی از مکان های دیدنی سفر به استرالیا است.