ما ایرانی ها خاطره باز و نوستالژی باز هستیم و به نظرمان هر آنچه درگذشته بوده، بهتر است.شاید به این دلیل که اکنونمان آن چیزی نیست که راضیمان کند.شاید به این دلیل که قرار بوده خیلی اتفاقات خوبی برایمان رقم بخورد و نخورده و همین دلیلی شده که به گذشته پناه ببریم.شاید هم خوبی های گذشته را یک جایی، در یک تاریخی جا گذاشته ایم و حالا دستمان خالی است از آن همه حال خوبی که داشتیم و الان نداریم.شاید تصور می کردیم اگر آن چه در گذشته است را بدهیم، بهتر از آن را می گیریم اما چون با آگاهی و با برنامه این داد و ستد را انجام ندادیم الان احساس بازنده ها را داریم و برای حفظ تعادل زندگی به گذشته چنگ می زنیم تا پرت نشویم به برهوت خالی آینده.