سینما محلی برای تفکر است. سینما بیش از هر چیزی می تواند ذهن انسان ها را درگیر خود کند. سینما با تمام امکانات چندبعدی و چندسویه خود می تواند به تقلید از مکانیسم های آگاهی در ذهن انسان پرداخته و به این شکل در حین دیدن فیلم، عملکرد ذهنی انسان را در دست بگیرد؛ سلطه ای که پس از اتمام فیلم نیز ادامه می یابد. ازاین رو نباید از آنچه فیلم ها به نمایش می گذارند غافل بود. آنها نیز همانند اسطوره ها از ذهنیات ما سخن می گویند و از راه هایی که مغز ما برای درک بهتر جهان طی می کند. در ضمن راه هایی را بازگو می کند که ذهن و مغز ما به واسطه آن در پی کشف و تغییر جهان است. ازاین رو به گمان من دیدن فیلم بخشی از تفکر