فرانکو زفیرلی کارگردان سرشناس ایتالیایی و خالق فیلم هایی همچون «رام کردن زن سرکش»، «رومئو و ژولیت» و «هملت» پس از تحمل یک دوره بیماری در 96 سالگی درگذشت. نام زفیرلی که 12 فوریه 1923در فلورانس به دنیا آمد با درخشش فیلم «رومئو و ژولیت» سر زبان ها افتاد و این فیلم همان سال ها نامزد دریافت جایزه اسکار برای بهترین کارگردانی و نامزد دریافت اسکار بهترین طراحی هنری شد. از دیگر ساخته های معروف زفیرلی که علاوه بر کارگردانی تهیه کننده سینما، طراح اپرا و سیاستمدار ایتالیایی هم بود می توان به فیلم «رام کردن زن سرکش» (1967) با بازی الیزابت تیلور و ریچارد برتون در نقش های اصلی و مجموعه تلویزیونی عیسی ناصری اشاره کرد. زفیرلی که سیاست را با عضویت در حزب قدرت ایتالیا، حزب سیلویو برلوسکونی تجربه کرده بود سال 1994 به عنوان سناتور به پارلمان راه ایتالیا راه یافت. او در گفت وگو با یورونیوز با اشاره به زندگی هنری و سیاسی خود می گوید: «من به عنوان یک سیاستمدار زندگی نکردم. بیشتر سعی می کردم بنا به تعهدم، بر کیفیت زندگی مردم ایتالیا تاکید کنم. این کار را هم بر اساس یک بینش سیاسی و فیلسوفانه ضد فاشیزم، در معنای عام کلمه انجام می دادم. سیاستمداران نباید به فرهنگ کاری داشته باشند، چرا که آنها کاری جز بی خردی و دغل بازی بلد نیستند. افراد فرهنگی هم نباید وارد سیاست شوند، چون در ایتالیا این کار ممکن نیست.»

زفیرلی که به عنوان نماد فرهنگی کشور ایتالیا هم شناخته می شد درباره ایتالیایی که امروز می بیند و می شناسد می گوید: «کلمات کلیدی برای ایتالیا کماکان همان واژگان قدیمی هستند. آنچه درگذر قرن ها و در سراسر کشور باقی مانده، ویژگی بی قیدی شخصیت ها، برتری و توفق برخی بر دیگران، ایراد گرفتن از بقیه و پنهان کردن عیب های خودمان است. با این همه ایتالیا سرزمینی است که بخش اعظم فرهنگ جهان در آن متولد شده است. ما ایتالیایی ها خودمان اغلب فراموش می کنیم که این ما بودیم که بسیاری چیز ها را برای دنیا به ارمغان آوردیم، نه تنها در حوزه هنری، بلکه همچنین در دانش های گوناگون، پزشکی و ستاره شناسی.»