سعید نفیسی متعلق به نسلی از استادان و دانشوران ما بود که در چند زمینه کارهایش در کمال و درجه اول قرار گرفته است. بیش از 70 عنوان کتاب به نام او ثبت شده که تصور این حجم کار در آن عمر نه چندان بلند بسیار حیرت انگیز است، اما وقتی خاطرات خانم پریمرز نفیسی همسر او را می خوانیم، پی می بریم چگونه جان شیفته سعید نفیسی شیدا و والای زبان فارسی و فرهنگ ایرانی بوده است. در اینجا اشاره من به تصحیح دیوان های شعرای بزرگ ایران و متون کلاسیک ادبیات فارسی است که توسط او انجام شد و برخی از آنها برای نخستین بار منتشر شدند.

نکته دیگر در زندگی سعید نفیسی توجه او به حوزه تمدنی زبان فارسی بود. او از نخستین استادانی است که به زبان فارسی در حوزه های افغانستان و تاجیکستان توجه خاصی مبذول داشت، بارها به آن مناطق سفر کرد و با دانشمندان و استادان این مناطق مراوده داشت. خاطرات دانشمندان تاجیک و افغان و روس حکایت از عمق روابط سعید نفیسی با این دانشمندان دارد، به طوری که نسلی از تاجیکان از خاطرات دیدار با سعید نفیسی یاد می کردند.

همین جا باید بگویم پژوهش بزرگ او درباره رودکی و شعرش نخستین کتابی است که درباره این شاعر بزرگ نامدار ایران منتشر شده و امروز پس از گذشت 80 سال از نگارش آن اثر، همچنان یکی از منابع محل مراجعه محققان و پژوهشگران درباره رودکی است.

سعید نفیسی به ادبیات معاصر ایران نیز توجه خاصی داشت. او به این حوزه ایران علاقه مند بود و گزیده هایی که از ادب معاصر ایران فراهم آورد، نشانه توجه او است. علاوه بر آن باید از ترجمه های سعید نفیسی هم یاد کنیم؛ ترجمه هایی که او از زبان فرانسه و از آثار بالزاک انجام داد، همچنین او اودیسه و ایلیاد هومر دو کتاب کلاسیک مهم ادبیات جهان را ترجمه کرد. یادش گرامی و امیدواریم یک روز مجموع آثار او تجدید چاپ شود.