بحران های طبیعی با آنکه بیشتر آنها ساخته دست بشرند و ناشی از رویکردها و عملکردهای نادرست انسان در برابر طبیعت، هنگام وقوع تاثیرات ناگواری در حوزه فردی و اجتماعی بر جای می گذارند. سیل، زلزله، توفان و سایر بحران های طبیعی در حوزه فردی، مرگ، آوارگی، بی خانمانی، اختلالات پس از حادثه مانند ترس، اضطراب، افسردگی، خشونت، خودکشی و... را سبب می شوند و در زمینه اجتماعی، تخریب محیط زیست، دستاوردهای بشری و ساختارهای اجتماعی را به همراه دارند. تاثیرات فردی و اجتماعی ناشی از بحران های طبیعی، در صورت گستردگی و شدت گاه می تواند به بحران های اجتماعی منجر شود. تجربیات ملی و بین المللی نشان داده که کودکان در بحران ها و به دلایل مختلف، آسیب پذیرترین گروه های سنی هستند: