در طرح گردشگری جزیره آشوراده، محدوده 22 هکتاری، به عنوان منطقه تفرج متمرکز، مسیرهای تریل پیاده و سواره به عنوان منطقه تفرج گسترده تعریف شده؛ منطقه ای که اتفاقا زیستگاه گونه جانوری با ارزشی از خانواده کبک است بنام «دراج» که محلی ها به آن مرغ حسینی هم می گویند و این به خاطر بانگ خاص پرنده است که شبیه یا حسین است!

این منطقه تنها زیستگاهی است که از توسعه ناپایدار کشاورزی در امان مانده؛ منطقه ای با بیشه زارها، بوته زارها و درختزارهای تنک در جزیره بکر آشوراده که با طرح گردشگری و غیرکارشناسی آن به شدت در معرض خطر و آسیب است. مهم ترین زیستگاه دراج هم اکنون نیز در جهان محدود شده به قبرس، جنوب ترکیه، عراق، ایران، پاکستان و هند.

جمعیت دراج های ایران نیز محدود شده به مناطقی در جنوب رود ارس، مناطقی از ایلام و خوزستان تا بخش هایی از شمال خلیج فارس که البته مهم ترین زیستگاه آنها فعلا پناهگاه حیات وحش میانکاله و جزیره آشوراده است.

از آنجا که دراج شدیدا به کیفیت زیستگاه حساس است، تبدیل بیشه زارها به زمین های کشاورزی و وجود سمپاشی و آفت کش ها موجب از بین رفتن زیستگاه و در نتیجه کاهش جمعیت رو به انقراض دراج در ایران شده است . دراج زندگی مسالمت آمیزی نیز با قرقاول خزری دارد. دراج جزو پرندگان کنارآبزی حمایت شده ای است که شدیدا دچار کاهش جمعیت شده و هرگونه برهم خوردن شرایط زیستگاه همچون پاکتراشی بیشه زار های انار و تمشک زار ها و تردد انبوه گردشگران و ریختن زباله باعث از دست رفتن ارزش زیستگاه برای بقای دو گونه بسیار مهم قرقاول و دراج خواهد شد.