شماها یادتون نمیاد، اما ما نسلی هستیم که با این کارت ها تمام نداشته ها وآرزوهای زندگیمونو بازی می کردیم. از ماشین هایی که هیچ وقت تو عمرمون ندیده بودیم تا بازیکنا و تیم های فوتبالی که همیشه دیدن بازی هاشون توی اون سال ها از شبکه های تلویزیونی آرزومون بود و هواپیماهایی که فقط عکساشون رو دیده بودیم. تعداد سیلندرهای بیشتر و تعداد گل های زده بیشتر و حضور بیشتر تو جام های جهانی برگ برنده های این بازی ها بودن و کلی ذوق می کردیم وقتی کارت برزیل بهمون می افتاد که اون موقع ها سابقه دوازده دوره حضور تو جام جهانی رو داشت. کاش اون روزا برگرده...