رفتارهایی مانند صرف نظرکردن از پلاستیک، مصرف کمتر گوشت، محدودکردن پرواز با هواپیما و خودداری از استفاده از خودروی شخصی، همه اقداماتی درست و مهم، اما فردی در مقابله با بحران اقلیمی محسوب می شوند. ما تنها یک سیاره در اختیار داریم، اگر بخواهیم بر اساس صدها سال توسعه بدون حدومرز برنامه ریزی کنیم، راهی بسیار غیرمنطقی و درعین حال یک نسخه برای نابودی و فاجعه در پیش گرفته ایم. باوجوداین از زمان صنعتی شدن دنیا، رشد نظام سرمایه داری، کار و تولید بیشتر، به عنوان تنها راه گریز از رکود و رشد اقتصادی شناخته می شود، اما این به معنای واقعی نشانه بی خردی است؛ واقعیتی که به مرور در حال شناخته شدن است. چندی پیش