تصور کنید از تاریخ 1/1/1 تمام آمارهای بشری بی کم وکاست ثبت شده بود. یکی از آمارهایی که قطعا هوش از سر همه می برد، آمار مربوط به قتل های ناشی از خشم های موقعیتی بود؛ اینکه در طول چندهزارسال تاریخ و تمدن، میلیون ها نفر! نه در میدان های جنگ بلکه در موقعیت های خشم برانگیز جان باخته اند. نکته تناقض آمیز این است که باوجودآنکه به لحاظ تکاملی، قرار بوده است خشم به بقای بشر کمک کند ولی در ادامه، باعث ازبین رفتن جان بسیاری از انسان ها شده است. براساس این باید گفت مدیریت هیجان های منفی به شکل عام و مدیریت خشم به شکل خاص، بخش مهمی از کیفیت سلامت روان افراد و جامعه محسوب می شود. با توجه به مبانی عصب شناختی