آقاصادق معلم روستای «املش» وقتی پایش را به سنگر بهداری خط در شلمچه عملیات کربلای 5 گذاشت، یکپارچه شور و نشاط بود. آدرس بصره را می پرسید، گفتیم: «رسیدی، همین جاست. نزدیک پمپ بنزینش هستیم. این کارخانه پتروشیمیه، اون طرف تر هم زمانی ماهی پرورش می دادن. خودشه!». بعد پرسید: «خودش هم اینجاست بی پدرمادر؟». وقتی فهمیدیم منظورش صدام است، گفتیم: «ممکنه!». می خواست همان روز ترتیب صدام را خودش تنهایی بدهد. سنگر بهداری کاری نداشت، فقط آمده بود من را ببیند. منزل پدری اش نزدیک مطب من در «کلاچای» بود و چند بار پیش من آمده بود. با هم یک جورهایی دوست شده بودیم. جوان خوب و دل زنده ای بود. اما گاه هم در خودش می