برنامه هایی مثل عصر جدید با هدف خاصی طراحی شده است که در آن توانمندی ها و قابلیت های افراد در یک برنامه تلویزیونی به نمایش دربیاید. البته باید این مساله را مدنظر قرار داد که همه افراد در همه حوزه ها توانمند نیستند و هرکسی در حوزه ای توانمندی دارد که در برخی از افراد شناخته شده و در بعضی هم ناشناخته مانده است.

در مورد رده سنی بینندگان اینگونه برنامه ها شاید بتوان مثل برخی از فیلم ها محدودیت های سنی ایجاد کرد که مثلا این برنامه برای رده سنی زیر 14 سال مناسب نیست یا مثلا اجرای برنامه هایی که مربوط به کودکان است در قالب یک قسمت پخش شود اما از آن طرف هم بعد از پخش برنامه هایی مثل عصر جدید امکان دانلود آن برای کودکان وجود دارد بنابراین بهتر است به جای ممانعت از دیدن برنامه از سوی کودکان و ایجاد محدودیت های سنی، فرهنگسازی و آموزش را جدی بگیریم. نکته دیگر بحث قیاس شرکت کنندگان این برنامه با کودکان بیننده است که اغلب از سوی خانواده ها صورت می گیرد. به گونه ای که برخی از خانواده ها با دیدن کودکی که در حوزه ای به صورت حرفه ای کار خاصی را انجام می دهد با بیان حرف هایی نامناسب و شاید تحقیر آمیز باعث مقایسه و تحریک کودکشان به انجام این حرکات می شوند و او تلاش می کند تا با همسان و همانندسازی خودش را مطرح کند و همین مساله باعث می شود تا کودک به سبب ناآشنایی با فنون و ریزه کاری های یک حرکت اتفاق ناگواری را به وجود آورد که نمونه بارز آن هم فوت سهیل 12 ساله بابلی است که تلاش کرده یکی از کارهای آکروباتیک برنامه عصر جدید را تقلید و خودش را تسلیم مرگ کند.

از این رو خانواده ها باید به این مسائل توجه کنند و از مقایسه مستقیم یا غیرمستقیم فرزندشان با اجرا کنندگان در برنامه های استعدادیابی بپرهیزند.